از چه فونت‌هایی استفاده کنیم؟
برای سرتیتر از فونت‌های تیتر، هما و یا فونت‌های دیگر به صورت Bold استفاده کنید. فونت تیتر از بقیه مناسب‌تر است. بدنه متن: اگر متنی که تایپ می‌کنید فارسی است، از فونت‌های فارسی استفاده کنید. به‌نظر من فونت‌های نازنینnazanin، میتراmitra ، یاقوتyagut، لوتوسlotus و زرzar نسبت به فونت‌های دیگر مناسب‌ترند. زیرا شکل زیبایی دارند و به خوانایی و زیبایی متن کمک می‌کنند
ـ متن‌هایی تحت وب:
اگر می‌خواهید متن را در سایت و یا وبلاگی قرار دهید، بهتر است از فونت‌های استاندارد انگلیسی ویندوز استفاده کنید، زیرا ممکن است کاربری که می‌خواهد متن شما را از اینترنت دانلود کند، فونت فارسی نداشته باشد. اما به‌حتم فونت انگلیسی را دارد. بهترین و معمول‌ترین فونتها در این حوزه فونت‌هایTahoma ,Times New Roman ,Arial است.
? اندازه فونت برای متن‌های فارسی:
Tahoma:
اندازه‌های بین 8pt تا 11Pt مناسب است. در خارج از این محدوده، این فونت شکل زیبایی نخواهد داشت. در بعضی از وبلاگ‌های ایرانی اگر توجه کرده باشید، می‌بینید که این فونت را با اندازه‌های 18 و حتی بالاتر استفاده کرده‌اند. این اندازه نه‌تنها جلب توجه نمی‌کند، بلکه شکل ظاهری وبلاگ را نیز به‌هم می‌زند. برای حالت Bold نیز از اندازه‌های 8pt و9pt استفاده کنید.
Times New Roman:
خلاف فونت قبلی، این فونت برای اندازه‌های بزرگ مناسب است. شما می‌توانید از اندازه‌های 12pt تا 15pt استفاده کنید، بدون این‌که شکل ظاهری متنتان به‌هم بریزد. برای Bold نیز از اندازه‌های بین 11pt تا 13pt استفاده کنید.
فونت‌های فارسی:
فونت‌های میترا و نازنین در اندازه‌های بین 1pt تا 15pt زیبا هستند. اگر می‌خواهید متنی را در ویژه‌نامه و یا نشریه‌ای قرار دهید؛ بهتر است از اندازه 11 فونت میترا استفاده کنید. البته فونت‌های فارسی هرکدام به تناسب خود ممکن است در اندازه‌های بزرگ و کوچک نمای متفاوتی داشته باشد. پیش‌نهاد من این است که هر کدام از این فونتها را در اندازه‌های متفاوت تایپ کنید و پرینت کنید تا خودتان تفاوت‌ها را بیش‌تر احساس کنید و در انتخاب بین آنها راحت‌تر عمل کنید.
فاصله بین خطوط:
اندازه بین خط‌ها را "1" بگیرید. اگر می خواهید پایان‌نامه و یا متنی را تایپ کنید که نیاز به ویرایش دارد فاصله را 1.5" بگیرید. هم‌چنین بین سرتیتر و متن فاصله نیندازید.
حاشیه:
به نظر من حاشیه فقط برای متن‌های چند برگی است. اگر می‌خواهید پایان‌نامه، ویژه‌نامه، نشریه و یا متنی را تایپ کنید که صفحات آن زیاد است، حاشیه نگذارید. درصورت حاشیه گذاشتن نیز از حاشیه‌های کم‌عرض و ظریف استفاده کنید.
فاصله و نیم‌فاصله:
همان‌طور که می‌دانید در صفحه کلید، از کلید Space برای فاصله انداختن بین کلمات استفاده میشود. اما این فقط در حالتی است که بخواهیم بین کلمات جدا فاصله بیندازیم. این قاعده در مورد تمامی کلمه‌ها کاربرد ندارد. مثلاً کلمه "فونتها" از دو کلمه "فونت" و "ها" تشکیل شده است. اما این دو کلمه به‌هم وابسته‌اند و نمی‌توانند جدا از هم نوشته بشوند. با این وصف، برای این‌که این دو کلمه را از هم جدا کنیم، باید از نیم‌فاصله استفاده کنیم. کلمه "فونتها" را در نظر بگیرید. این کلمه باید به‌صورت جدا نوشته بشود، اغلب تایپیست‌ها این کلمه را به‌صورت "فونت ها" تایپ می‌کنند. حال با یک نیم‌فاصله به "فونتها" بدل میشود. مزیت استفاده از نیم‌فاصله این است که هم به روان خوانده شده متن کمک می‌کند، هم متن را زیباتر می‌کند و از همه مهم‌تر این‌که از انفصال بین دو کلمه جلوگیری می‌کند. احتمالاً دیده‌اید که در بعضی از متن‌ها جزئی از کلمه در آخر خط نوشته شده است و جزء دیگر آن اول خط بعدی! این مشکل به‌خاطر عدم رعایت نیم‌فاصله و عدم استفاده به‌جا از آن است.
علایم و نشانه‌ها(، ؛ . ! ؟ «» () : " ...):
از استفاده نابه‌جای علایم و نشانه‌ها خودداری کنید. آنها را در جای خود و فقط وقتی که نیاز هست به‌کار ببرید. توجه کنید که هیچ‌گاه بین علایم و کلمه‌ها فاصله نیندازید. مثلاً کاما را از کلمه جدا نکنید و دقیقاً بعد از کلمه بیاورید. هم‌چنین است برای سایر نشانه‌ها. در مورد علامت‌های تعجب، سؤال و «...» نیز افراط نکنید. مثلاً چندتا علامت تعجب را پشت‌سر‌هم نیاورید.
تکنیک جدانویسی:
ها:
بیایید از همین الان تصمیم بگیرید کلمه‌هایی را که جدا هستند به‌هم نچسپانید. یکی از اشکلات رایج، روی‌هم نوشتن کلمه‌ها با پسوند"ها" است. مثلاً به‌جای آنها می‌نویسند آنها. درصورتی که "ها" همیشه جدا نوشته میشود.
ب:
اگر می‌خواهیم کلمه را با افزدون "ب" امری کنیم، باید "ب" را به اول آن اضافه کنیم. مثل "برو، ببر، بپرس". اما اگر "ب" را می‌خواهیم در قالب حرف اضافه به کلمه بیفزاییم باید به صورت "به" و افزودن یک نیم‌فاصله بین آن و کلمه‌ای که می‌خواهد به آن اضافه شود، بیاوریم. مثل "به‌صورت، به‌حالتی، به‌هم و..." حالت سومی هم هست که "ب" جزء کلمه است. در این مورد باید دقت کنید که با موارد بالا اشتباه نگیرید.
که:
این کلمه نیز جدا نوشته میشود. مثل: "این‌که، آن‌که، درصورتی‌که و..."
تر:
به‌غیر از کلمه‌های "بهتر" و "کهتر" همیشه جدا نوشته میشود. مثل: "بیش‌تر، کم‌تر، کوتاه‌تر و..."
می و نمی:
"می" و "نمی" همیشه جدا نوشته می‌شوند. مثلا: "میشود" اشتباه است و شکل صحیح آن، "میشود" است.
توجه: در تمامی موارد بالا باید از نیم‌فاصله استفاده کنید.
منبع : وبلاگ فناوری اطلاعات یزد
